- پیام بلوچ - بلوچ و بلوچستان -payam baloch -

  استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: جنگلهای مانگرو ایران آخرین حد پراکنش جنگل ها در آسیای جنوب غربی به شمار می آید.دکتر نوری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، با بیان این مطلب افزود: پراکنش مانگرو در ایران از شرقی ترین بخش دریای عمان درکشور ،در خلیج گواتر شروع می شود و با حرکت به غرب خلیج فارس و زیاد شدن

عرض جغرافیای در رویشگاه نایبند در استان بوشهر پایان می یابد.

استادیار دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه اظهار داشت: بطور کلی رويش‌هاي مانگرو در جنوب كشور و در سواحل خليج فارس و درياي عمان در مناطق متعددي حد فاصل مداري ´11°25 تا ´52°27 گسترش يافته‌اند كه ساحل سه استان؛ هرمزگان، سيستان و بلوچستان و بوشهر از خليج گواتر در سيستان و بلوچستان تا بردخون در بوشهر را شامل مي‌شود.

به گفته نوری،. از مجموع 4/12 میلیون هکتار وسعت جنگل‌های ایران، تنها 22 هزار هکتار آن را جنگل‌های مانگرو تشکیل می‌دهد که در این میان حدود 21 هزار هکتار آن فقط در استان هرمزگان واقع شده که بیشترین سطح آن با گستره‌ای به وسعت 12هزار هکتار در جزیره قشم رویش دارد.

وی افزود: تمامي جنگلهاي مانگرو در ايران به دليل اهميت اكولوژيكي و حساسيت به آلاينده‌ها جزء مناطق حساس دريايي محسوب می شوند.

نوری تصریح کرد: جنگلهای مانگرو در ایران از دو گونه تشکیل شده اند. به نامهاي حرا (Avicennia marina) و تنها در سیریک گونه دوم به نام چندل (Rhizophora mucronata)،. بنابراین جنگلهای مانگرو ایران به نام جنگلهای حرا نامیده می شوند و این امر به دلیل غلبه درختان فوق در اکثر رویشگاههاست.

وی ادامه داد: ویژگی های جنگل های مانگرو به گونه ای تنگاتنگ بستگی به شرایط اقلیمی ، شکل زمین در اراضی ساحلی ، دامنه جزر و مد ، نوع خاک و جریان آب شیرین دارد.

وی خاطرنشان کرد: این جنگل ها ، از نظر ترکیب گونه ای ، بسیار متنوع هستند. جنگل های حرای جنوب کشور ما بر خلاف اغلب جنگل های مانگرو جهان تنها از یک گونه و به ندرت از دو گونه تشکیل شده اند.

استادیار دانشگاه در پایان گفت: تخریب اکوسیستم های مانگرو اثرات محیطی مهمی روی خصوصیات فیزیکوشیمیایی، زیست شناسی و بوم شناسی داشته که در برخی مواقع برگشت ناپذیر است.